XX. mendeko Euskararen Corpus estatistikoa
Testuingurua
Oietakoa zan Prai Bartolo.
Ta amaika itzaldi eder egina genduan, erririk erri, Bizkaia`n, Gipuzkoa`n eta Nabarra`n.
1809`tik, gorriak ere ikusi bear izan zitun, prantses gerratea zala-ta.
Bere oar-ikasiak liburu auetan batez ere ixuri zizkigun: l)
Etzitun erdel itzak arbuiatzen; esaera berezko, argi aberatsa dauko; lits eta nabardura askokua: esan nai duena euskal jasez esaten ba-daki, alajaiña! nire idazle zar kutun
deitzen dio.
Ba-zuen ark euskera garbitu, txukundu ta dotoretu naia.
Larramendi`ren girokoa noski.
Prai Bartolo`k, naiz-ta oso-osoan ezin, erdel kutsua astindu gura zuen beregandik,
Ar bere iritzia,
Itz garratzak! Salatariak! Eliz-gizonok
Alegin pixkat ez egitearren, zenbat erderadaka funtsik gabeko geron liburu ta itzaldietan! Prai Bartolo`k aipatzen ditun itzok errez-errez esan litezkenak dira euskera garbian, eta erriak obeto ulertzen ditunak.
Erdel itz andana ederra, eunetik larogei ba`liteke, eliz gizonok sartuak.
Noiz jokatuko degu bestera?.